قانون موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر حسن روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

عطف به نامه شماره ۱۵۲۴۸۶/۵۳۷۵۲ مورخ ۴/۱۲/۱۳۹۵ در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (۱۲۳) قانون اساسی جمهوری ‌اسلامی ‌ ایران قانون موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم و مطابق اصل یکصد و دوازدهم (۱۱۲) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از سوی مجمع محترم تشخیص مصلحت نظام موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شده است، به پیوست ابلاغ می‌گردد.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

شماره۱۱۵۱۰۶                                                                              ۳/۹/۱۳۹۷

وزارت جهاد کشاورزی

در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست «قانون موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان» که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و چهارم دی ماه یکهزار و سیصد و نود و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۹/۸/۱۳۹۷ از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام با تأیید بند (۳) ماده (۴) موافقتنامه برای مدت پنج سال موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شد و طی نامه شماره ۷۱۰۰۶/۲۴۱ مورخ ۲۷/۸/۱۳۹۷ مجلس شورای اسلامی واصل گردیده، جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.

با توجه به اصل یکصد و بیست و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اجرای مفاد موافقتنامه منوط به انجام تشریفات مندرج در ماده (۱۲) موافقتنامه می‌باشد.

رئیس‌جمهور ـ حسن روحانی

 

قانون موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی  بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

ماده‌واحده ـ موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده به‌شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

تبصره ـ در اجرای این موافقتنامه رعایت اصول یکصد و سی و نهم (۱۳۹) و هفتاد و هفتم (۷۷) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی  بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان که پس از این طرف های متعاهد، نامیده خواهند شد، با علم به سودمند بودن همکاری‌های بین‌المللی در زمینه حفظ نباتات و مهار آفات مربوط به گیاهان و فرآورده ­های گیاهی و کنترل و جلوگیری از ورود و انتشار آنها در کشورهای خود و همچنین با عنایت به تمایل به بهبود هرچه بیشتر روابط علمی، فنی، اقتصادی و تجاری به منظور ایجاد هماهنگی نزدیک در اتخاذ اقداماتی که برای نیل به این اهداف لازم می باشند، به‌  شرح زیر توافق نمودند:

ماده۱ـ تعاریف

 اصطلاحات زیر دارای همان معانی است که به موجب متن کنوانسیون بین‌ المللی حفظ نباتات به آنها اختصاص داده شده است:

الف) گیاه: گیاهان زنده و اندام‌های گیاهی از جمله بذور و بافت زایای گیاهی (ژرم پلاسم)؛

ب) فرآورده‌های گیاهی: مواد فرآوری شده با منشأ گیاهی (از جمله دانه) و آن دسته از تولیدات فرآوری‌شده­ای که ماهیت یا نحوه فرآوری آنها ممکن است باعث خطر ورود و پراکندگی آفات شود؛

پ) آفت: هر نژاد، گونه یا گونه زیستی گیاهی، حیوانی یا عامل بیماری‌زای (پاتوژنی) خسارت‌ آور برای گیاهان یا فرآورده‌های گیاهی؛

ت) آفات قرنطینه ­ای: آفتی با اهمیت اقتصادی بالقوه برای منطقه در معرض خطر که هنوز در آن منطقه وجود ندارد یا اینکه وجود دارد ولی پراکندگی گسترده نداشته و به‌طور رسمی تحت کنترل باشد؛

ث) اقلام تحت کنترل: هرگونه گیاه، فرآورده‌های گیاهی، محل نگهداری، مواد بسته‌بندی ، وسیله حمل و نقل، بارگنج (کانتینر)، خاک و هر موجود زنده (ارگانیزم)، شی یا ماده دیگر که به ویژه در حمل و نقل بین­المللی قابلیت انتقال یا انتشار آفات را داشته باشد، و به نظر می­رسد مستلزم اقدامات بهداشت گیاهی است.

ج) گواهی بهداشت گیاهی: گواهی طراحی‌شده، براساس نمونه گواهی‌های کنوانسیون بین ­المللی حفظ نباتات باشد.

ماده۲ـ مراجع صلاحیتدار

مراجع صلاحیتدار طرفهای متعاهد برای اجرای این موافقتنامه عبارتند از:

– از طرف ایرانی: وزارت جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران؛

– از طرف آذربایجانی: وزارت کشاورزی جمهوری آذربایجان.

ماده۳ـ تبادل اطلاعات

۱ـ طرفهای متعاهد اطلاعات مربوط به شیوع آفات قرنطینه‌ای در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد و نیز روشهای مبارزه و کنترل آنها را مبادله خواهند کرد. در صورت وقوع آفات قرنطینه­ای جدید در قلمرو یک طرف متعاهد، اطلاعات مربوط به آفات و اقدامات انجام‌شده برای ریشه‌کنی و یا کنترل آن در زودترین زمانی که عملاً امکان‌پذیر است به طرف متعاهد دیگر اعلام خواهد شد.

۲ـ طرفهای متعاهد نسخه­ای از قوانین و مقررات حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی، گواهی بهداشت و گواهی بهداشت صادرات مجدد و فهرست آفات قرنطینه‌ای خود را مبادله خواهند کرد. طرفهای متعاهد هرگونه تغییر در قوانین و مقررات و فهرست مذکور را در اسرع وقت به آگاهی یکدیگر خواهند رساند.

۳ـ طرفهای متعاهد همکاری­های بین مؤسسات تحقیقاتی دو کشور در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی ازجمله تحقیقات مشترک را ارتقاء خواهند داد.

۴ـ طرفهای متعاهد یکدیگر را از دستاوردهای نوین علمی و فنی در زمینه حفظ نباتات، قرنطینه گیاهی و کنترل آفات آگاه خواهند کرد.

۵ ـ طرفهای متعاهد بدون رضایت طرف متعاهد دیگر اطلاعات و نتایج به‌دست‌آمده در چهارچوب این موافقتنامه را برای طرفهای سوم افشاء نخواهند کرد.

ماده۴ـ شرایط مربوط به واردات و اقدامات پیشگیرانه

۱ـ طرفهای متعاهد اقدامات لازم را به‌منظور بازرسی و در صورت لزوم بررسی آزمایشگاهی و آفت‌زدایی گیاهان، محموله فرآورده ­های گیاهی و وسایل حمل و نقل آنها انجام خواهند داد تا از انتقال آفات قرنطینه­ای به قلمرو طرف متعاهد دیگر جلوگیری به‌عمل آید.

۲ـ صادرات هرگونه محموله گیاهان و فرآورده­های گیاهی به قلمرو طرف متعاهد دیگر با رعایت قوانین و مقررات قرنطینه گیاهی طرف وارد کننده صورت خواهد گرفت. طرف های متعاهد به‌منظور کنترل و پیشگیری از ورود و پراکندگی آفات قرنطینه­ ای، حق خواهند داشت:

الف) اقدامات بهداشت گیاهی اضافی را در رابطه با ورود گیاهان، فرآورده‌های گیاهی و سایر اقلام تحت کنترل درخواست کنند و در صورت وجود خطر جدی ورود آفات قرنطینه‌ای، واردات کالاهای خاصی را ممنوع، محدود و یا منوط به انجام تشریفاتی مانند آفت‌زدایی نمایند.

ب) برای واردات محموله­های گیاهی و اقلام تحت کنترل، نقاط ورودی را تعیین و اعلام نمایند.

پ) از ورود عوامل کنترل عوامل زنده زیستی (بیولوژیکی) آفات و گیاهان تراریخته به قلمرو خود جلوگیری و یا آن را محدود نماید.

۳ـ طرفهای متعاهد برای اطمینان از عدم وجود آفات قرنطینه ­ای، و صرف‌نظر از وجود گواهی بهداشت گیاهی، حق خواهند داشت اقدام به بازرسی، نمونه‌برداری و آزمایش محموله‌های وارداتی گیاهان و فرآورده­ های گیاهی کنند و در صورت آلودگی محموله ها به آفات قرنطینه ­ای، آنها را آفت‌زدایی، مرجوع و یا معدوم نمایند که در این صورت مراتب را به‌طور کتبی به اطلاع طرف متعاهد دیگر خواهند رساند.

۴ـ طرف های متعاهد ورود خاک و استفاده از کاه، علف خشک، سایر اجزاء گیاهی و همچنین هرگونه مواد با منشأ گیاهی که احتمال ورود آفات قرنطینه­ ای به همراه آن وجود دارد، به‌ منظور بسته‌بندی محموله‌های وارداتی را ممنوع خواهند کرد.

ماده۵ ـ گواهی بهداشت گیاهی

۱ـ محموله­ هایی که از قلمرو هر یک از طرف های متعاهد به قلمرو طرف متعاهد دیگر وارد و از آن صادر می­گردد دارای گواهی بهداشت گیاهی صادرشده توسط مراجع صلاحیتدار طرفهای متعاهد خواهد بود.

۲ـ هر یک از طرف های متعاهد در هنگام صدور محموله به قلمرو طرف متعاهد دیگر، قوانین و مقررات حفظ نباتات و یا سلامت گیاهی آن طرف متعاهد را رعایت خواهند نمود.

۳ـ صدور گواهی بهداشتی توسط مقامات صلاحیتدار انجام خواهد شد و از تاریخ صدور بیست روز اعتبار خواهد داشت.

۴ـ گواهی بهداشت گیاهی اصل و به زبان انگلیسی و زبان رسمی هر یک از طرف های متعاهد خواهد بود. هرگونه اصلاح، قلم‌خوردگی و ناخوانایی متن موجب ساقط شدن اعتبار گواهی بهداشت گیاهی خواهد شد.

۵ ـ طرفهای متعاهد، نمونه گواهی بهداشت گیاهی صادرشده توسط مقامات صلاحیتدارو همچنین نمونه مهر و امضای این افراد صلاحیتدار را به منظور تأیید آن، مبادله خواهند کرد.

ماده۶ ـ شرایط صدور مجدد

برای صادرات مجدد محموله، اصل یا تصویر تأیید شده گواهی بهداشت گیاهی که توسط سازمان حفظ نباتات کشور مبدأ تأیید شده است، به گواهی بهداشت گیاهی صادرات مجدد صادر شده توسط طرف های متعاهد پیوست خواهد شد.

گواهی­ های صادرات مجدد توسط مقام های صلاحیتدار طرفهای متعاهد صادر خواهد شد و از تاریخ صدور بیست روز اعتبار خواهد داشت.

ماده۷ـ شرایط گذر (ترانزیت)

گذر (ترانزیت) محـموله­ ها با رعایت الزامات قرنطـینه­ ای قوانین و مقررات حاکم در مورد کنترل بهداشت گیاهی طرف متعاهدی که گذر از قلمرو آن صورت می‌گیرد و در صورت ارائه گواهی بهداشت گیاهی کشور مبدأ مجاز خواهد بود. با توجه به بند (۱) ماده (۴) این موافقتنامه، محموله ­های گیاهی به مقصد جمهوری خودمختار نخجوان یا بر عکس، درون وسایل نقلیه پوشیده (بدون منفذ) مهر و موم شده و همراه با گواهی بهداشت گیاهی صادر شده توسط طرف آذربایجانی، حمل خواهند شد.

ماده۸ ـ اقدامات مشترک

بازرسی ­های مشترک بهداشت گیاهی و بررسی­های آزمایشگاهی محموله‌ هایی که در هنگام صادرات و واردات از قلمرو یک طرف متعاهد به قلمرو طرف متعاهد دیگر به عنوان خطر قرنطینه­ای مهم تلقی می­شوند، بر اساس ترتیبات پیشین صورت می­گیرد. طرف های متعاهد مکان لازم برای بررسی و تجهیزاتی به‌منظور بررسی های آزمایشگاهی فوق را در نظر می‌گیرند. طرف متعاهد اعزام‌کننده تمام هزینه­ ها را در حدود هزینه ­های مندرج در قوانین ملی خود پرداخت خواهد کرد.

ماده۹ـ ارتباط با سایر موافقتنامه­ ها

مفاد این موافقتنامه بر حقوق و تعهدات طرف های متعاهد ناشی از سایر موافقتنامه‌های بین­ المللی که کشور طرف های متعاهد عضو آنها هستند، تأثیری نخواهد داشت.

ماده۱۰ـ حل و فصل اختلاف­ ها

 هر اختلاف ناشی از تفسیر یا اجرای این موافقتنامه از طریق مذاکرات و مشاوره بین طرف های متعاهد، حل و فصل خواهد شد.

ماده۱۱ـ اصلاح موافقتنامه

هرگونه تغییر و اصلاح در این موافقتنامه، با توافق طرفهای متعاهد می‌تواند انجام گردد. این اصلاحات و تغییرات، به شکل تشریفاتی (پروتکل‌هایی) که جزء لاینفک این موافقتنامه تلقی می‌شوند، انجام و با رعایت مفاد ماده (۱۲) این موافقتنامه لازم­الاجراء خواهند شد.

ماده۱۲ـ لازم‌الاجراء شدن، دوره زمانی و فسخ

این موافقتنامه سی روز پس از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی طرفهای متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک، مبنی بر تأیید انجام تشریفات داخلی لازم مربوط درباره لازم­الاجراء شدن این موافقتنامه، لازم­الاجراء خواهد شد. این موافقتنامه برای یک دوره پنجساله منعقد شده و پس از مدت مزبور، به طور خودکار، برای دوره­های پنجساله بعدی لازم­الاجراء باقی خواهد ماند، مگر آنکه یکی از طرف های متعاهد حداقل شش‌ماه پیش، تمایل خود به فسخ این موافقتنامه را به‌ طور کتبی و از طریق مجاری دیپلماتیک، به اطلاع طرف متعاهد دیگر برساند، این موافقتنامه تا زمان انقضای شش‌ماه از تاریخ دریافت اطلاعیه کتبی یک طرف متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک توسط طرف متعاهد دیگر مبنی بر تمایل آن طرف به خاتمه اعتبار آن، لازم­الاجراء باقی می­ماند.

این موافقتنامه در شهرباکو در تاریخ ۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۵ هجری شمسی برابر با ۷ اگوست ۲۰۱۶ میلادی در دو نسخه اصلی هر کدام به زبان های فارسی، آذری و انگلیسی تنظیم گردید که تمامی آنها از اعتبار یکسان برخوردار می­باشد. در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.

قانون فوق مشتمل بر ماده‌ واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و دوازده‌ ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و چهارم دی‌ماه یکهزار و سیصد و نود و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۹/۸/۱۳۹۷ از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام با تأیید بند (۳) ماده (۴) موافقتنامه برای مدت پنج‌سال موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شد .

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی